شنبه ۲۲ شهریور ۹۹
ماری عزیز! عاشق شو...
البته که عشق، به همین اندازه که من می گویم و تو می شنوی، سهل نیست...
دوری و دلتنگی دارد... درد و رنج دارد... ذوق و اشتیاق هم دارد...
اما
به تو اطمینان خواهم داد که عشق، از تو آدم بهتری خواهد ساخت...
ماری عزیز! عاشق شو...
البته که عشق، به همین اندازه که من می گویم و تو می شنوی، سهل نیست...
دوری و دلتنگی دارد... درد و رنج دارد... ذوق و اشتیاق هم دارد...
اما
به تو اطمینان خواهم داد که عشق، از تو آدم بهتری خواهد ساخت...
به گفته هایدگر:« ما تنها در موقعیت های حساس، از اصالت آگاهی پیدا می کنیم؛ به طور مثال، در مواجهه با مرگ؛ به این صورت که مرگ ما نمی تواند ازآن هیچ کسِ دیگری باشد.»
همچنین زندگی ما، فقط متعلق به ماست! نه ازآن هیچ کس دیگری... اصیل باشیم و منحصر به فرد.
:)
دل مشغولی [ حالتی است که در آن انسان در مقام به دست آوردن هدفی، احساس نگرانی و اضطراب می کند و نیز به حالت ذهنی کسی اطلاق می شود که دارای طرحی است و به فکر تحقق آن است و همین دل مشغولی انسان را به سوی هدف عالی به حرکت در می آورد.]
ماری عزیز! صبوری کن... هرچه بدی دیدی، ناعدالتی دیدی، ظلم دیدی... اگر حرفت را زدی و برای خواسته ات جنگیدی و نشد.. صبوری کن. تو بد نشو... تو تمام کن این چرخه زوال را... یادت نرود که تو تلاشت را کردی، باقی اش را بسپار به او که از همه چیز آگاه است...
ماری عزیز! در هرمسیری که قدم گذاشتی، گاهی برگرد و به پشت سرت نگاه کن. نه برای اینکه به مسیر رفته مغرور شوی... نه! نگاه کن که مبادا سختی هایی که پشت سر گذاشتی از تو آدم بدی ساخته باشد. مبادا انسانیت را در تو خاموش کرده باشد... گاهی باید به خودت یادآوری کنی، آرمان ابتدای مسیر را.
شور: آشوب ، هیجان و آشفتگی.
شعار: شیوه ، روش ، سخنی آرمانی که معمولا قابل عمل نیست.
شعور: دانستن و دریافتن ، فهم و ادراک.
شور و شعارِ بدون شعور شاید به کار این دنیایمان بیاید، اما اگر دنیایی دیگر در میان باشد، احتمالا در خواهیم ماند...
سالِ متفاوت. محرمِ متفاوت. روضه متفاوت!
کتاب سقای آب و ادب نوشته ی سید مهدی شجاعی؛ روضه اباالفضل (ع) است.
بخشی از کتاب رو بشنویم...
هر چقدر زمان بگذره، هر اتفاقی که بیوفته، تنها چیزی که برامون می مونه؛ دلتنگیِ...
همیشه برای ناراحت بودن یه دلیل هایی هست؛ ولی برای ناراحت نبودن هم یه دلیل هایی هست...
از فیلم "جهان با من برقص" ساخته سروش صحت.
معماری وسیله واقعی سنجش فرهنگ یک ملت بوده و هست. هنگامی که ملتی می تواند مبل ها و لوسترهای زیبا بسازد اما هر روزه بدترین ساختمان هارا می سازد، دلالت بر اوضاع نابسامان و تاریک آن جامعه دارد. اوضاعی که در مجموع، بی نظمی و عدم قدرت سازماندهی آن ملت را به اثبات می رساند.
هرمان موتسیوس